De kracht van verbinding in beeld - een fotoshoot die meer geeft dan woorden

Mijn Missie: verbinding, ook op moeilijke momenten

Mijn missie met mijn fotografie is verbinding, verbinding voor jou met jezelf en/of met de personen om je heen. Op de mooie momenten van het leven, maar ook juist op die momenten dat je iets extra's nodig hebt. Tijdens mijn fotobeleving creëer ik een ruimte waarin je je gezien en veilig voelt, waardoor jij echt jezelf kan zijn. 

Soms komt het verhaal van een klant enorm bij me binnen en ben ik blij als de vrouw dit wil opschrijven om het ook met jou te kunnen delen. 

Dit keer mag ik het verhaal van Marianne delen. Ja ja, Marianne staat al op de cover van mijn Boudoir-magazine, ze staat meerdere keren op de website en ik heb op Instagram al regelmatig foto's van haar mogen delen, maar nu mag ik dan eindelijk ook haar bijzondere verhaal vertellen!

Marianne's eerste boudoirshoot in de Sodafabriek

Ik leerde Marianne kennen toen ze een boudoirshoot bij mij boekte.

Ik had al vaker boudoir voorbij zien komen op de socials en dat maakte me erg enthousiast. Ik zat net lekker in mijn afvalperiode en ik beloofde mezelf dat als ik mezelf zeker genoeg voelde, ik zo’n shoot cadeau zou doen. Uiteraard in overleg met de echtgenoot. 

Zo gezegd, zo gedaan. Na een gesprek met Jessica voelde dit meteen goed. En de shoot stond gepland.

Op de dag van de beleving in de Sodafabriek was ik super zenuwachtig Bedoel, in je lingerie poseren voor iemand die je voor het eerst ziet, is best een uitdaging. Maar de ontspannen Jessica zorgde gelijk al voor een relaxte sfeer, waardoor ik me al snel op mijn gemak voelde tijdens de shoot. Het was zo gaaf om te doen. Die herinnering blijft. En dat gevoel wat ik toen had, krijg ik weer als ik de foto's terug kijk. Hoe ze me heeft vastgelegd, zo precies zoals ik ben!

Een nieuwe beleving: boudoir in de natuur

Het jaar begon mooi en ik greeg het idee om buiten in de natuur boudoir te gaan doen en omdat het met Marianne zo leuk klikte, vroeg haar of ze me wilde helpen.

Toen Jessica me belde of ik interesse had in een boudoirshoot in de natuur, had ik in gedachten al ja gezegd. Maar toch even in overlegd met Menko. Maar ook hij was enthousiast. Dus op naar Meijendel. 

Ook deze shoot was echt een toffe ervaring. Voor de eerste keer in de natuur, die zon, het gras wat kietelt tussen je tenen. Het heeft iets speciaals. Ik kan dat gevoel niet uitleggen. Ook qua lichtval is het heel anders, de schemering die na een tijdje valt. Magisch gewoon.

Een onverwachte wending

Ik nodigde Marianne uit voor de reveal van de boudoirshoot in de natuur.

Ik was zo trots op het resultaat en keek er enorm naar uit om dit aan haar te kunnen laten zien. Maar ik had nooit gedacht dat deze reveal zo intens zou zijn. Ik had geen idee wat Marianne die zomer had meegemaakt.

In de periode tussen de shoot en de reveal kreeg ik een epileptische aanval, na onderzoeken bleek ik een hersentumor te hebben. 

Het gevoel wat je dan hebt, is niet uit te leggen. Alsof je in een gat valt. Maar dan komt je overlevingsdrang om de hoek kijken, en ik wilde dit overleven. Ik had geen idee hoelang ik al met die tijdbom in mijn hoofd rondliep. Maar ik zou dit gaan overleven. 

En toen tijdens de revealafspraak bij Jessica om de foto's van mijn boudoirshoot in de natuur te bekijken, daalde het besef pas echt in. Ik had een hersentumor en die zat er waarschijnlijk al in op het moment van de shoot. Dat kwam even hard binnen.

Hierdoor hebben deze foto's in de natuur voor mij een extra speciale betekenis gekregen.

De waarde van foto's in een kwetsbare tijd

Nu was de revealafspraak in september en stond de Betekenisweek voor de deur. Die ene week in het jaar geef ik samen met mijn Feel-it collega’s fotoshoots weg aan mensen met een ingrijpende ziekte om de mensen die ze bijstaan te kunnen bedanken. Dus vertelde ik Marianne over deze actie, want hoe mooi zou het zijn om met haar man en kinderen nog een verbindende Fotobeleving te kunnen doen voordat ze geopereerd zou worden.

Een magische gezinsstoot tijdens de Betekenisweek

Jessica stelde me voor om mee te doen aan de betekenisweek. Op dat moment was het nog niet duidelijk of de tumor goed- of kwaadaardig zou zijn. Maar je hebt een diagnose, en dat raakt ook jouw gezin. 

Een week voor de operatie planden we een gezinsshoot. 

Wat was dit moment magisch!

Kan er weer blij van worden als ik er aan terug denk. 

Ik had niks gezegd, dus het was een totale verrassing voor iedereen. 

Het bijzondere aan deze fotoshoot was dat mijn kinderen hun emoties mochten laten zien en dat ook deden. En ook mijn man, Menko liet zijn emoties zien. Dit moment was voor ons allemaal heel waardevol. Nu nog steeds. Maar ook de speelse opdrachten lieten een blijvende herinnering achter. Zo hebben de kinderen het nog steeds over de 'hamburger' foto!

Foto's die kracht en steun geven

Op de dag van de operatie kreeg ik een bericht van Menko of ik al wat foto’s kon sturen, zodat hij een mapje met foto’s kon maken en die aan Marianne kon laten zien wanneer ze wakker zou worden.

Wat een prachtig idee, dus maakte ik een selectie met een familiefoto, een foto van haar met haar kinderen en natuurlijk van haar met Menko.

Mijn gedachten was om mijn vrouw, Marianne met de foto’s te kunnen laten zien, dat wij er als gezin uitkomen en dat we er voor haar zijn.

Op dat moment gaven de foto's ook mij de kracht voor de tijd die voor ons lag, in hoogtepunten, maar ook voor de dieptepunten. 

De Fotobeleving voor de operatie vond ik mooi, maar tegelijkertijd ook moeilijk.

Ik vond het mooi, maar tegelijkertijd ook moeilijk. Er gebeurt nu toch iets in je gezin, wat eigenlijk altijd anderen overkomt! Maar Jessica zorgde ervoor dat er voor alles ruimte was. Voor plezier, maar ook voor de emoties. Het doen van deze fotoshoot met ons gezin heeft me laten inzien dat het zo waardevol is om meer te genieten van elkaar als gezin zijnde.

Als ik nu naar de beelden kijk, geeft het me echt een gevoel van trots. 

Herstel, dankbaarheid en trots

Gelukkig herstelde Marianne en kon ze aan het einde van het jaar samen met Menko de rest van de foto komen bekijken. Ook dit was weer een emotioneel, maar zo’n mooi moment.

Zo terugkijkend op het afgelopen jaar, was het echt een rollercoaster. 

Tijdens deze operatie viel mijn spraak weg, omdat de tumor in mijn spraakgedeelte zat. Zoveel angst opeens. Je kan alles denken, maar het komt er niet uit. Je kan volledig functioneren, maar het praten, ho maar. 

Zoveel frustraties gevoeld. Zo blij dat ik inmiddels helemaal hersteld ben. Ook voor Menko en de kinderen. Uiteraard heb ik levenslang, een hersentumor komt ten alle tijde terug. Maar ik wordt onder controle gehouden en dat geeft me rust.

Om uiteindelijk samen met Menko de foto's terug te zien, zorgde toch voor emoties. Bij ons allebei. 

De tumor bleek goedaardig, maar zat al wel ruim 8 jaar in mijn hoofd. Dat besef zorgt ervoor dat je dankbaar bent dat je er mag zijn.

Een blijvende plek voor onze herinneringen

Ik mocht voor Marianne en Menko een mooi Album maken, ook werden we foto's afgedrukt en voor alle 3 de kinderen maakte ik een persoonlijk harmonicaboekje.

De kinderen zijn er heel blij mee. Foto's hangen bij hun bed en de mini albums liggen ernaast. Mooi om te zien dat ze er op hun eigen manier steun aan hebben.

Bedankt voor de Mooymenten!

Jessica, dankjewel dat je ons hebt vast willen leggen, het geduld wat je had. Mijn verhaal wat je wilt delen. Dankjewel voor alle mooymenten die je mij en ons gezin hebt gegeven!

Liefs Marianne

en Menko 🙂

Nu is het verhaal van Marianne er een die inslaat als een bom. Een verhaal dat ons weer laat zien hoe kwetsbaar het leven is en hoe belangrijk het is om met en van elkaar te genieten. Niet later, niet ooit, maar nu.

Dit is mijn passie, mensen verbinden met zichzelf, met elkaar en met het leven en niet alleen op momenten dat we wat te vieren hebben, maar juist ook op de momenten dat we het juist nodig hebben om de kracht te vinden.

Dank je wel dat je het verhaal van Marianne hebt gelezen. Ik zou het mooi vinden als je hieronder een reactie wil achterlaten en jouw gedachten of gevoel met ons zou willen delen.

Liefs Jessica